کلینیک دامپزشکی : بیماری djd در گربه ها یا همان بیماری از بین برنده مفاصل با فقدان غضروف نرمی که از انتهای استخوان ها قرار دارد و مفاصل ساینویال را محافظت می کند، شناخته می گردد. غضروف ها عصب رسانی نمی گردند، بنابر این هنگامی که به غضروف استخوان دیگر برخورد می کنند، دردی احساس نخواهد شد.
زمانی که غضروف ساییده گردد، سر استخوان ها بدون پوشش می شوند و در معرض سایش قرار می گیرد. استخوان ها عصب رسانی می گردند، بنابر این زمانی که دو انتهای آزاد و بدون غضروف دو استخوان در مفصل کنار هم قرار بگیرند و با هم تماس پیدا کنند، درد و التهاب مفصل را به دنبال خواهند داشت . در این بیماری شما همچنین برآمدگی های کوچک استخوانی (Osteophytes) را روی استخوان در محل مفصل ملاحظه می کنید که شدت درد را افزایش می دهند . این نوع التهاب مفصل پیش رونده است و وضعیت بیمار وخیم تر و وخیم تر می گردد.
این بیماری در اثر ساییده شدن و یا پارگی مفاصل و یا در اثر افزایش سن گربه ها ممکن است ایجاد گردد؛ که به آن بیماری از بین برنده مفاصل اولیه می گویند. همچنین التهاب استخوان و مفصل نیز ممکن است در اثر شرایط دیگری که روی مفاصل تاثیر‌گذار است همانند دیسپلازی ران، رخ دهد؛ که به آن بیماری از بین برنده مفاصل ثانویه گویند.
در واقع هر گربه ای با مشکلات مادر زادی مفصلی مثل دیسپلازی، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری djd می باشد. گربه هایی که به مفاصلشان آسیب رسیده مثلا شکستگی استخوانی که مفصل را هم درگیر کرده است نیز محتمل است که به التهاب مفصل دچار گردند.
نشانه های بیماری djd در گربه ها : نشانه بسته به اینکه کدام مفاصل درگیر باشند و شدت درگیری آن ها چقدر است و هم چنین سن گربه، متفاوت می باشد . به طور معمول، اولین علائم تغییر در راه رفتن گربه به دلیل آن که سعی می کند، وزنش را روی اندام سالم بگذارد، می باشد. از طرفی عضلات اندام تحت تاثیر به علت استفاده کمتر آتروفی می گردند . برای مثال در گربه‌ای که التهاب مفصل در اندام های عقبی دارد، عضلات همین پاها لاغر می گردند در حالی که عضلات ناحیه سینه و شانه افزایش حجم پیدا می کنند، به این دلیل که گربه بیشتر وزن خود را روی اندام های جلویی وارد می کند. ممکن است برخاستن برای گربه سخت باشد و به نظر بیاید که بدنش خشک شده است. این گربه ها معمولا توانایی پریدن روی صندلی یا لبه پنجره را ندارند و حتی بالا و پایین رفتن از پله ها نیز برایشان سخت می باشد.
بسته به اینکه گربه چه مقدار درد را تحمل می کند، ممکن است تغییراتی در اشتها و رفتار گربه ظاهر گردد. مفاصل عموما متورم نمی باشند و درد از نوع کند است و گربه معمولا سرو صدا بر پایه درد ایجاد نمی کند . برخی از گربه ها ناحیه دردناک را لیس می زنند و یا گاز می گیرند. برخی رگید به دنبال فضایی گرم و نرم برای استراحت می گردند.
تشخیص و درمان بیماری djd در گربه: دامپزشک تاریخچه ای از نشانه های گربه از صاحب او می گیرد و معاینه فیزیکی کاملی انجام خواهد داد . رادیولوژی و تست های آزمایشگاهی و آزمون های دیگر مربوط به مفاصل نیز انجام می گیرد.به یاد داشته باشید که در مورد این بیماری ، درمان هم به صورت دارویی و هم جراحی وجود دارذ. این بیماری به صورت پیش رونده است و وخیم‌تر می گردد . روش هایی وجود دارد که به وسیله دارو می توان سرعت پیشرفت بیماری را کاهش داد و اغلب گربه ها به این درمان به خوبی پاسخ می دهند و سال ها به زندگی ادامه می دهند. در موارد بد خیم، جراحی همراه با جایگزینی مفصل انجام می گردد، که معمولا بازیابی سلامتی بسیار خوبی خواهد داشت .
